Non vai con segundas, pero arestora lembro ese dito, tan levado, sobre as visitas da rapazada ás escavacións arqueolóxicas: "isto é o que dá sentido ao noso traballo", diciamos sempre. Unha frase mítica, unha lenda urbana, parte do noso folclore contemporáneo, pero.. canta razón ten!
Este martes pasado foi un "día oasis" na escavación, curiosamente non choveu. Anticipando o centeo de primavera, agromaron ducias de diminutos sabios na croa do castro. E, como quen non quere a cousa, encheron de vida toda Viladonga, a vella dama da chaira.
Alumnas do Colexio Plurilingüe Emma, de Santiago, no obradoiro arqueolóxico
Catro centros escolares e máis de 120 alumnas, naquela mañá fría e clara, construíron un escenario novo. Foi un ir e vir: veñen os de primaria? estes son os teus? chegaron os de Ferrol? Semellaba unha diminuta "tramoya" milanesa: estabamos todos detrás do pano e moi, moi apurados.
Espectacular a visita do CEIP " O Salvador" da Pastoriza, Lugo: Primeiro e segundo de Primaria
Pero o Museo e o Castro son moi grandes. Indo e vindo, entre os monicreques de Kukas e o taller arqueolóxico no Castro, aquelas 120 rapazas demostraron que os xacementos arqueolóxicos son depósitos que demandan a berros ser usados, espazos útiles e divertidos, o libro de nosa memoria.
No hay comentarios:
Publicar un comentario