Día e noite, branco e negro, leda e furruñada,... toda a fala cotiá está chea desa loita simbólica, esa dualidade eterna que nos acompañará durante a vida. Pero, como de costume, estes ditos populares agochan algo, ou moito, de razón. Hoxe, ao redor das dez da mañá xélida da chaira, a croa semellaba unha rosca partida, ese fascinante "ying e yang" castrexo, un impoñente lusco e fusco á metade do día.
A actuación do sector Norleste do castro neste solleiro, e fresco, mediodía
Volver a Viladonga foi o mellor presente deste Nadal que se vai, rápido como un esquío. E teñen que crerme: non hai nada como a arqueoloxía de campo, pero este foi un día dos que lembraremos moito tempo. Friaxe, néboa, luz, e as pedras vivas sempre esperando.
Espectacular "lusco e fusco" de sol e xiada na croa do castro
No hay comentarios:
Publicar un comentario